شناسنامه
نام کامل: vector
سال انتشار: 7 شهریور 1391
سازندگان: Nekki
سیستم‌عامل: Android, iOS, Microsoft Windows, Web browser, Ouya, GameStick
رده سنی:
- + 7 (google play)
- + 9 (App Store)
ماجرای بازی
بازی در مورد دنیایی است که در آن همه‌ی آدم‌ها توسط قدرت بزرگی گرفتار شده و استثمار می‌شوند. در این بین ناگهان فردی می‌تواند خودش را از بند اسارت نجات‌دهد و فرار کند. در ادامه تعقیب و گریز این فرد متوجه می‌شود که تنها نیست همراهان و همفکرانی دارد.
پس از همه‌ی این تعقیب و گریزها در انتهای بازی شخصیت اصلی دوباره توسط نیروهای امنیتی دستگیر می‌شود. به نظر می‌رسد این پایان‌بندی نقطه‌ی عطفی است برای ادامه‌ی داستان بازی در نسخه‌ی بعد. اما متاسفانه نسخه‌ی بعدی، این داستان را ادامه نداده است.
بررسی محتوا و آثار بازی
بازی بیشتر به شکل انجام حرکات پارکور است که این موضوع بازی را جذاب کرده است. بازیکن با لمس به موقع صفحه صفحه شاهد انجام حرکات پارکور توسط شخصیت اصلی است و بدین ترتیب حس خوبی به بازیکن منتقل می‌شود. به دلیل همین ویژگی بازیکن باید همواره تلاش کند تا در زمان خاصی حرکت خاصی را انجام دهد و این ویژگی سبب افزایش هماهنگی دست و چشم بازیکن خواهدشد.
بازی ابتدا از مرکز شهر شروع می‌شود. هر قدر بازیکن در بازی پیشروی کند، از مرکز شهر دور می‌شود و به طبیعت نزدیک‌تر می‌شود. فضای دیداریِ مخلوط شده با طبیعت این ایده را در ذهن مخاطب می‌کارد که طبیعت می‌تواند مبدا آزادی باشد.
می‌توان گفت بازی مردم را به دو دسته تقسیم می‌کند؛ دوستان که مانند ما هستند، مانند ما فکر می‌کنند، به ما کمک می‌کنند و ما هم باید به ایشان کمک کنیم و دشمنان که دشمن ما هستند، همه چیز تحت سلطه‌ی آن‌هاست و همه جا در تسخیرشان است. باید از ایشان فرار کنیم و با آن‌ها مبارزه کنیم.
این دسته‌بندی از آن جهت که در بخشی از آن پیغام همدلی دارد و می‌گوید باید به دیگران کمک کنیم شاید ثمرات مثبتی داشته باشد اما از سوی دیگر بددلی و سوظن را در اشخاص تقویت می‌کند.
بازیکن در حین بازی، با شخصیت اصلی همذات‌پنداری کرده و تعریف جدیدی از خودش می‌یابد، خودِ قهرمانی که از ظلم می‌گریزد و می‌خواهد خودش را از بند قدرت برهاند.
همچنین در حین پیشرفت در بازی بخاطر سختی بازی ، گذشتن از مراحل مختلف سبب افزایش اعتماد به نفس در بازیکن می‌شود.
در صورتی که بازیکن این بازی مشکل را تا انتها بازی کند، از بازی انتظار پایانی مثبت‌تر دارد اما متاسفانه این اتفاق رخ نمی‌دهد. دستگیر شدن در انتهای بازی نوعی احساس سرخوردگی یا حتی پوچی را به بازیکن منتقل می کند و اگر بازیکن با روایت بازی ارتباط زیادی برقرار کرده باشد ممکن است در نهایت به این نتیجه برسد که مبارزه با نظام جهانی سلطه بی‌فایده است
کمی عمیق تر بیاندیشیم
بازی از محیط اداری شروع می‌شود، در محیط شهری ادامه می‌یابد، به محیط صنعتی می‌رسد و در محیط نسبتا طبیعی خاتمه می‌یابد. گویی از تمدن به سمت طبیعی بودن پیش می‌رود. هر چند پارک فناوری، چه نام و چه فضای بصری‌اش به مخاطب نشان می‌دهد که با طبیعت واقعی روبه‌رو نیست اما به نظر می‌رسد بازی همین رد نه چندان پررنگ سرسبزی طبیعت را نشانه‌ای از نجات قرارداده است.
در فیلمی که در ابتدای بازی پخش می‌شود مشاهده می‌شود که گویا اداره‌ی کل امور به دست فردی افتاده و او توضیح می‌دهد در این جهان نیازی به تصمیم‌گیری و فکر کردن نیست، همه‌ی تصمیم‌ها گرفته شده و هیچ فشاری بر آدم‌ها وارد نمی‌آید. در این فیلم ما متوجه دو مسئله می‌شویم:
- شخصیت اصلی از چه جهانی می‌گریزد.
- این جهان توسط انسانی اداره می‌شود که تنه به تنه‌ی خداوند می‌زند و گویی بر تخت او نشسته. بر همه ناظر است، قدرتش زیاد است و دستورات و اوامری دارد که باید اجرا شوند. انسانی که صورت خدا به خود گرفته است.
بازی با ایجاد همذات‌پنداری ایدئولوژی‌های ضد نظام سلطه را ترویج می‌دهد و به بازیکن القا می‌کند که نظامجهانی سلطه تا چه میزان می‌تواند به عاقبت بدی منجر شود.
کمی با بچه ها گپ بزنیم
پیشنهاد می‌شود تا در حین بازی صدای دستگاه را قطع کنیم تا موسیقی اضطراب‌آور بازی سبب افزایش حس اضطراب در فرزند ما نشود.
در بازی باید حرکات پارکور خریداری شوند. این خرید با سکه‌های درون بازی صورت می‌گیرد. این سکه‌ها به چند طریق به دست می‌آیند:
- در بازی جمع‌آوری می‌شوند
- با دیدن فیلم به بازیکن داده می‌شوند.
تبلیغات خارجی‌اند. از این رو خوب است حواس ما به این تبلیغات باشد تا محتوای نامناسب نداشته باشد.
هر چند در استورهای خارجی حداقل سن بازیکن هفت و نه سال درج شده اما به نظر ما بخاطر دشواری،این بازی برای مخاطب کم‌تر از دوازده سال قابل‌بازی نیست.