planets vs zombies icon

شناسنامه

نام کامل: Plants vs. Zombies

سال انتشار: 2010

سازندگان: ELECTRONIC ARTS

سیستم‌عامل: Android, Windows, Mac OS

رده سنی: +7



ماجرای بازی

خانه بازیکن در معرض حمله زامبی‌ها قرار دارد و آن‌ها سعی دارند از سمت حیاط به داخل خانه راه یافته و مغز بازیکن را بخورند! بازیکن باید سعی کند مانع از ورود آن‌ها به داخل خانه شود. راه مبارزه با زامبی‌ها نیز استفاده گیاهانی

هست که توانایی‌های مختلفی دارند؛ کاکتوس‌هایی که تیر پرتاب می‌کنند، گیاهانی که زامبی‌ها را می‌بلعند، سیب‌زمینی‌هایی که زامبی‌ها را به خود مشغول می‌کنند و گل‌های آفتاب‌گردانی که با دریافت انرژی خورشید امکان کاشت گیاهان بیشتر را فراهم می‌نمایند.

البته به موازات این شکل از بازی گهگاه در جهت ایجاد تنوع، از مدل‌های دیگری نیز استفاده می‌شود که در آن بازیکن به جای آن که در نقش صاحب‌خانه باشد در نقش زامبی‌ها قرار می‌گیرد و باید با نابود کردن گیاهان به داخل خانه راه یابد.

بازیکن برای انجام این بازی نیازی به داشتن اینترنت ندارد، مگر آن‌که قصد استفاده از فروشگاه بازی را داشته باشد.

بررسی محتوا و آثار بازی

گرافیک نسبتا خوب و اجرای راحت از مزایای این بازی به شمار می‌رود. یادگیری این بازی چندان دشوار نبوده و بازیکنان در سنین مختلف خیلی سریع چگونگی انجام بازی را فرا می‌گیرند

در این بازی گیاهان توانایی مقابله با زامبی‌ها را دارند و می‌توانند آن‌ها را نابود کنند. گیاهان و خورشید که نماد زندگی به حساب می‌آیند در برابر زامبی‌ها که نماد مرگ هستند قرار گرفته‌اند؛ بازی می‌توانست از هر ابزار دیگری برای دفاع استفاده کند، ابزارهایی همچون اسلحه، تله و... اما استفاده از گیاه می تواند نشان‌دهنده ارزشمند بودن محیط زیست باشد.

تقویت مهارت هماهنگی میان چشم و دست و افزایش قدرت ذهنی برای استفاده به موقع از ابزارهای مختلف نیز از ویژگی‌های خوب بازی است. انجام این بازی بدون نیاز به اینترنت، چند نکته مهم را به همراه دارد:

  • این بازی در هر زمان و مکانی می‌تواند بدون محدودیت انجام شود.
  • امکان چت و برقراری ارتباط با سایر افراد را ندارد. بنابراین امنیت کودک یا نوجوان را به مخاطره نمی‌اندازد.
  • فضای رقابتی معمولا کشش بیشتری را برای بازی کردن بازیکن ایجاد می کند و می تواند وی را به بازی وابسته نماید؛ عدم اتصال به اینترنت موجب شده تا فضای رقابتی بازی بسیار کم‌رنگ‌تر شود و بازیکن حداکثر درباره تعداد زامبی‌های نابود شده با دوستان خود در فضای حضوری رقابت کند.

فضای بازی فانتزی بوده و خشونت زیادی ندارد، در این بازی خون نمایش داده نمی‌شود اما قطعه قطعه شدن زامبی‌ها در هنگام مرگ و همچنین تم تصویری و موسیقایی بازی نسبتا ترسناک است؛ همین مسئله می‌تواند آستانه ترس و خشونت کودک و نوجوان را به میزان کمی افزایش داده و در انتخاب های بعدی فرد اثرگزار باشد. در انتها ذکر این نکته نیز مهم است که کودکی که تا سن 7 سالگی با موجوداتی به نام زامبی آشنا نبوده است با انجام این بازی احتمالا به دیدن فیلم‌ها و انجام بازی‌هایی که در آن‌ها زامبی‌ها نقش ایفا می‌کنند علاقه‌مند خواهد شد.

کمی عمیق­ تر بیاندیشیم

زامبی‌ها فقط در این بازی حضور ندارند، بلکه آن‌ها را در بسیاری از فیلم‌ها و بازی‌های دیگر نیز می‌توان دید؛ فیلم‌هایی مثل هری‌پاتر، ارباب حلقه‌ها، رزیدنت ایول. آن چه کودک و نوجوان در این بازی می‌بیند همانی

است که در بسیاری از کتاب‌ها، فیلم‌ها و داستان‌ها دیده است یا خواهد دید؛ به عبارت دیگر این بازی شروعی برای آشنایی بچه‌ها با جهانی دیگر است.جهانی که نویسندگانی مانند تالکین در هابیت‌ها، سیلماریلیون و ارباب حلقه‌ها به ترسیم و تکمیل آن پرداخته‌اند. این بازی در واقع مقدمه‌ای است برای آن‌که ذهن کودک آماده پذیرش ایده‌هایی شود که در جهان‌های موازی طراحی شده توسط این دسته از نویسندگان مطرح می‌شوند. شرح این ایده‌ها خود نوشتاری مستقل را می‌طلبد که ان‌شاءالله در فرصتی مناسب به آن می‌پردازیم.

کمی با بچه­ ها گپ بزنیم

با وجود این‌که در این بازی گیاه ارزشمند شناخته شده است اما شلیک کردن تیر توسط گیاهان یک امر غیرواقعی است و شناخت کودکان را نسبت به گیاهان تحریف می‌کند. خوب است که ما به عنوان پدر و مادر کودکان و نوجوانانی که

این بازی را انجام می‌دهند آن‌ها را با روش‌های مختلف با واقعیت گیاهان که لطافت و زیبایی‌شان است، آشنا سازیم، کارهایی چون رفتن به طبیعت، کاشت درخت، گل و یا سبزی در خانه از جمله فعالیت‌هایی است که می‌توان انجام داد. نکته مهم دیگری که خوب است به آن توجه کنیم این است که زامبی‌ها می‌توانند به سرعت به بخشی از کابوس‌های شبانه کودکان ما تبدیل شوند. اگر کودک ما به سرعت تحت تاثیر فیلم‌هایی که می‌بیند یا قصه‌هایی که می‌شنود قرار می‌گیرد، این بازی برای وی چندان مناسب نیست. به هر حال خوب است که در فرصت‌های مناسب و به بهانه‌های مختلف با فرزندانمان درباره تفاوت‌های دنیای واقعی و فضای مجازی سخن بگوییم.