شناسنامه
نام کامل: Major Mayhem
سال انتشار: 2011
سازندگان: Rocket Jump
سیستم‌عامل: Android, IOS, Windows phone
رده سنی:
- google play +7
ماجرای بازی
- قرار است تا شما کمان‌دار باشید، نشانه بگیرید و به هدف بزنید.
- می‌توانید از بین شخصیت‌های بسیار متفاوت، آن که مورد علاقهی خود شما است را انتخاب کنید.
- هر شخصیت اسلحه ویژه خود را دارد؛ مثلا رابین‌هود صاحب تیروکمان است در حالی که ترامپ آجر پرت می‌کند.
- بازی دارای چند مدل مختلف برای بازی کردن است.
- مبارزه تن‌به‌تن با کسی که نمی‌شناسید، همین‌طور کسی که می‌شناسید،
- زدن سیب،
- شکار پرنده،
- تورنومنت
- و ...
محیط بصری بازی بسیار کودکانه طراحی شده است، رنگ ;ها شاد، تند و بدون طیف هستند و شخصیت‌ها کارتونی‌اند.
افسر امریکایی نیز از کاخ سفید با هلیکوپتر خارج شده و با حضور در مناطق مختلف سعی در از بین بردن آشوب‌گران می‌کند و در این بین سعی می‌کند دانشمندان بی‌گناه را نیز نجات دهد.
بررسی محتوا و آثار بازی
از نکات مثبت بازی این است که شخص فهمی فیزیکی نسبت به مسئلهی پرتاب کردن یک شیء پیدا می‌کند، مسئلهی اصلی بازی پرتاب یک شیء است. این پرتاب با تنظیم زاویه و قدرت پرتاب و با توجه به فاصلهی شما و هدف اتفاق
می‌افتد. علاوه بر این بازیکن می‌آموزد که وقتی چیزی پرتاب می‌شود، چطور حرکت می‌کند؛ زیرا باید قدرت و حافظه و تناسب این دو را هم به خاطر بسپرد. می‌توان گفت که بازی بر حافظه‌ی او هم تاثیر مثبت می‌گذارد.
با چند دور بازی کردن متوجه خواهیم شد که در این بازی هرچیزی از اره برقی و دسته‌ی بازی گرفته تا آجر و سگ و هندوانه ممکن است پرتاب شود. همان‌طور که قبل‌تر گفته شد، هر شخصیت وسیله‌ی متناسبی با شخصیتش دارد که پرت می‌کند. دیدن این اتفاق ممکن است ناخودآگاه باعث یک نتیجه‌گیری نامناسب شود: مهم نیست چه کاری می‌کنی، هنگامی که عصبانی شدی، اولین چیزی که نزدیکت بود را پرتاب کن.
اتفاق وحشتناکی که حتی با یک بار بازی کردن هم تجربه می‌شود این است که، خشونت با آن‌که با رنگ‌های بسیار کودکانه و به صورتی انیمیشنی و فانتزی نمایش داده شده است اما در دفعات بسیار زیادی تکرار می‌شود؛ تصویر اول بازی که موقع بارگذاری دیده می‌شود، رابین‌هودی را نشان می‌دهد که دستش قطعشده، پیرمردی که اره‌برقی در بدنش فرو رفته است، کوسه‌ای که دهانش خونی است، مردی که سرش بریده شده و همین طور این نمایش خشونت تا آن‌جا ادامه پیدا می‌کند که در بازی با هر ضربه‌ای که به حریف می‌زنید تکهای از بدنش قطع می‌شود. در پایان هر دور بازی هم صدایی پخش می‌شود که از بازیکن می‌خواهد به حریف خود تیر خلاص بزند و کارش را تمام کند!!
شاید بگویید دیدن این همه خشونت آن هم در دنیای فانتزی نمی‌تواند بر واقعیت تاثیری داشته باشد، مثلا بچه‌ی من آن‌قدر قلب لطیفی دارد، که دلش نمی‌آید حتی یک سوسک را لِه کند؛ اما چند نکته پنهان در این‌جا وجود دارد؛
- اول این که افراد با دیدن این حجم از خشونت آن هم به صورت مداوم و در چند بازی، کم‌کم عادت می‌کنند تا در رسانه‌ها خشونت زیادی ببینند و این اتفاق را عادی تصور کنند.
- درباره نکته دوم بیایید یک کودک دبستانی را فرض کنیم، او به طور مداوم بازی‌ها و فیلم‌هایی دیده که در آن ضرب و شتم صورت می‌گیرد و خود را برنده این دعواها تصور کرده است؛ حالا در مدرسه با هم‌کلاسیش دعوایش می‌شود، اول با خودش می‌گوید من حریفان قَدَری را در بازی شکست داده‌ام این هم‌کلاسی خردسالم که چیزی نیست در نتیجه مقدار زیادی اعتماد به نفسی که شاید کاذب باشد شکل می‌گیرد که ممکن است با اولین مشت یا لگدی که بخورد به کلی از بین برود و به خودکم‌بینی مفرط تبدیل شود!
- در حین دعوا نیز ـ اگر بتواند بر حریف غالب شود ـ فکر می‌کند تا سر و صورت طرف مقابل را خونی نکند کافی نیست، در حالی که در دنیای واقعی شاید فقط یک مشت ضربه‌ی پرجراحتی باشد.
- از نکات عجیب دیگر درباره‌ی این بازی آن است که با توجه به خشونت بازی حتی در فروشگاه گوگل هم حداقل سن مجاز برای انجام این بازی دوازده سال دانسته شده است، اما همان‌طور که قبلا گفته شد فضای ظاهری و دیداری بازی بسیار کودکانه است و در اولین برخورد مخاطبین زیر 9 سال را به خود جذب می‌کند.
- بازی بخاطر قتل به مخاطب خود امتیاز می‌دهد! با توجه به توانایی استدلال اندک مخاطب اصلی (بخاطر خردسالی) ممکن است در ضمیر ناخودآگاه وی به صورتی آهسته جای خوب و بد و شیوه ارزش‌گذاری‌ها تغییر کند.
- زمانی که یک تیر پرت می‌شود، صدای آن ابزار هم پخش می‌شود، مثلا اره‌برقی هنگام پرت‌شدن روشن است و ما این را از صدایش متوجه می‌شویم. این اتفاق ممکن است ذهن مخاطب کمسنوسال را به‌گونه‌ای شرطی کند که درسایر موارد (مثلا در واقعیت یا یک فیلم یا بازی دیگر) نیز هنگام شنیدن صدای این ابزارها منتظر اتفاق بد یا خشونت‌آمیزی باشد.
از آن‌جا که همه‌جور شخصیت (مرد، زن، تیپ دانشجو، شکارچی و غیره) ممکن است به عنوان دشمن روبهروی شما قرار گیرد، این بازی قوه تجربه شخصیت‌شناسی مخاطب را دچار دگرگونی می‌کند!
کمی عمیق تر بیاندیشیم
اولین تصویر بازی که بارگذاری می‌شود، شما شاهد خشونتی هستید که به موازات موسیقی حماسی به قوه‌ی بینایی و شنوایی مخاطب توامان تحمیل می‌شود. این روند در حین بازی ادامه دارد. اگر تجربهی این مسئله را داشته
باشید که موسیقی را در حین سفر یا اتفاقی خاص گوش کرده باشید، پیش آمده که با شنیدن موسیقی در فضایی دیگر به یاد آن سفر یا اتفاق خاص افتاده‌اید. این پیوند و گره‌خوردگی در حین بازی بین خشونت و حماسه هم خواهد افتاد. حماسه مفهومی عمیقا مثبت است که ممکن است گاهی با خشونت هم همراه باشد اما این همیشگی نیست. ولی بازی ذهن مخاطب خود را نسبت به حماسه شرطی می‌کند تا هر وقت حماسه را دریافت به یاد خشونت بیفتد.
همین‌طور در حین بازی گاهی مسائلی که محتوای اغواگرانه دارند و از لحاظ جنسی محرکند مطرح می‌شود. در فرهنگ ایرانی مرسوم نیست که کودکان در سنین کم و قبل از بلوغ با مسائل جنسی برخورد داشته باشند. برجسته کردن اندام‌های زنانه، یا رقص و پای‌کوبی زنان پس از مرگ کنار سیاه‌پوست آمریکایی زمینه‌ی تحریک و کنجکاوی را برای مخاطب کمسنوسال ایجاد می‌کند.
گزینه‌های جایگزین
- Angry birds Rio
- این بازی در مقاله دیگری (لینک قرارگیرد) مورد بررسی قرار گرفته است، اما به صورت خلاصه می‌توان گفت:
- فضای بصری با خشونت بسیار کم‌تر،
- روند چالش‌برانگیزتر و متنوع‌تر
از مزایای این پیشنهاد نسبت به بازی bowmasters است.
- Tank star
این بازی، دقیقا مانند همین بازی bowmasters است، تنها تفاوت میان‌شان در آن است که بجای آدم‌ها و شخصیت‌های جان‌دار، از تانک استفاده شده است و بدین ترتیب خشونت اشکار بازی تا حد زیادی از بین رفته است.
کمی با بچه ها گپ بزنیم
بهتر است نگذاریم بچه‌های ما با این بازی آشنا شوند و آن را بازی کنند. اما اگر بچه‌ها درگیر این بازی شده بودند خوب است که حتما توضیحاتی را به آن‌ها بدهیم.
- خوب است قبل و بعد از بازی به بچه‌ها یادآوری کنیم که خشونت عموما رفتار نامناسب و به دور از شان انسانی است. عصبانیت، حسی انسانی است که برای دفاع فرد از خود، خانواده و دیگر چیزهای مهم مثل وطن، حقیقت و عدالت در وجود ما انسان‌ها قرار گرفته است. این عصبانیت باید مانند سایر غرایز در کنترل آدم باشد. در غیر این صورت ممکن است خسارت‌هایی به بار بیاورد.
- خوب است به بچه‌ها یادآوری کنیم که باید موضوعات را با گفت‌وگو، روشهای مسالمتآمیز و ... حل کرد؛ پرتاب کردن و پرخاشجویی راه حل مسائل زندگی نیست.
- خوب است از بچه‌ها بخواهیم بازی‌های جایگزین دیگری که معرفی شده‌اند را بازی کنند و در زمان استراحت کم‌تر آسیب ببیند، اگر بچه‌ها بدانند که ما واقعا به فکر محافظت از آن‌ها هستیم، نه در فکر محدود کردن ایشان، بیشتر با ما همراه خواهند بود.
- در نهایت خوب است تا در حین بازی صدای دستگاه را ببندیم، همراهی صدا و تصویر باعث تاثیرات منفی مضاعفی می‌شوند که به راحتی می‌توان با قطع کردن صدای دستگاه از این تاثیرات جلوگیری کرد.
کمی با بچه ها گپ بزنیم
بهتر است نگذاریم بچه‌های ما با این بازی آشنا شوند و آن را بازی کنند. اما اگر بچه‌ها درگیر این بازی شده بودند خوب است که حتما توضیحاتی را به آن‌ها بدهیم.
- خوب است قبل و بعد از بازی به بچه‌ها یادآوری کنیم که خشونت عموما رفتار نامناسب و به دور از شان انسانی است. عصبانیت، حسی انسانی است که برای دفاع فرد از خود، خانواده¬ و دیگر چیزهای مهم مثل وطن، حقیقت و عدالت در وجود ما انسان‌ها قرار گرفته است. این عصبانیت باید مانند سایر غرایز در کنترل آدم باشد. در غیر این صورت ممکن است خسارت‌هایی به بار بیاورد.
- خوب است به بچه‌ها یادآوری کنیم که باید موضوعات را با گفت‌وگو، روش¬های مسالمت¬آمیز و ... حل کرد؛ پرتاب کردن و پرخاشجویی راه حل مسائل زندگی نیست.
- خوب است از بچه‌ها بخواهیم بازی‌های جایگزین دیگری که معرفی شده‌اند را بازی کنند و در زمان استراحت کم‌تر آسیب ببیند، اگر بچه‌ها بدانند که ما واقعا به فکر محافظت از آن‌ها هستیم، نه در فکر محدود کردن ایشان، بیش¬تر با ما همراه خواهند بود.
در نهایت خوب است تا در حین بازی صدای دستگاه را ببندیم، همراهی صدا و تصویر باعث تاثیرات منفی مضاعفی می‌شوند که به راحتی می‌توان با قطع کردن صدای دستگاه از این تاثیرات جلوگیری کرد.